تأثیر طب فشاری در نقطه هوگو (li۴) بر روند و پیامد زایمان در زنان نخست زا

مقدمه: مطالعات مختلف اثرات طب فشاری در اتاق درد و زایمان را مطرح کرده اند و اهمیت آن کمتر از عوامل طبی و مامایی نمی باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر فشار در نقطه هوگو بر روند و پیامد زایمان در زنان نخست زا انجام شد. روشکار: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1931 بر روی 111 زن نخست زایی که در سال 1931 جهت زایمان به بیمارستان تأمین اجتماعی شهرستان اردبیل مراجعه و بستری شده بودند، انجام شد. 01 نفر در گروه آزمون )طب فشاری( و 01 نفر در گروه شاهد )پالسبو( قرار گرفتند. در گروه طب فشاری، فشار روی نقطه هوگو )بین انگشتان شست و اشاره( و در گروه پالسبو، فشار در خارج از نقطه هوگو )در شعاع بیش از یک سانتی متری از نقطه هوگو( هر دو دست وارد شد. این مداخله )فشار( طی مدت زمان 21 دقیقه در حین انقباضات و در دیالتاسیون های 8 ،6 ،4 و 11 سانتی متری سرویکس انجام شد و سپس طول مدت زمان فاز فعال و مرحله دوم زایمان، نیاز به اکسی توسین در طول زایمان، شدت درد زایمان در پایان مرحله اول و دوم زایمان، آپگار دقیقه اول و پنجم نوزاد، نوع زایمان، میزان رضایت مادر از تجربه زایمان و زمان شروع شیردهی ثبت شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری spss )نسخه 12( و آزمون های تی، کای اسکوئر و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 1/10 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: بر اساس نتایج این مطالعه، فشار بر روی نقطه هوگو به طور معناداری باعث کاهش طول زایمان )p>1/111(، میزان نیاز به اکسی توسین در زایمان )p>1/111(، شدت درد زایمان در پایان مرحله اول زایمان )p>1/111(، زایمان به روش سزارین )p=1/126(، افزایش میزان رضایتمندی مادران از تجربه زایمان )p=1/116( و شروع زودتر تغذیه با شیر مادر شد )p=1(. همچنین طول مرحله دوم زایمان )p>1/10( و آپگار دقیقه اول و پنجم در دو گروه تفاوت معنی داری .)p>1/10( نداشت نتیجهگیری: فشار بر روی نقطه هوگو بسیاری از نتایج زایمان )طول زایمان، میزان نیااز باه اکسای توساین، شادت درد زایمان، میزان سزارین، میزان رضایت مندی مادر و تغذیه با شیر مادر( را بهبود می بخشاد ، بناابراین مای تاوان از آن در زایمان های طبیعی بدون هیچ عارضه ای استفاده کرد.